Hochzillertal dzień czwarty

Dzisiaj można by powiedzieć, że moglibyśmy na narty uderzyć z buta oczywiście nie tego narciarskiego, ponieważ zdecydowaliśmy się odwiedzić stacje narciarską Hochzillertal wyjazd gondolą w Kaltenbach.

O taką



Po wczorajszych przeżyciach z Areną mój apetyt na narty stanowczo się nasilił i jechałem tam z nastawieniem stricte narciarskim założenie było proste jak najwięcej przejechać i wszędzie gdzie tylko można być. Na rozgrzewkę zaliczyłem czerwoną 5 przy wyciągu Sonnenjet z rana była jak beton nieźle można było się rozpędzić na niej później niestety puściły wszystkie trasy, bo upał był dziś niesamowity.

Widok na wyciąg Sonnenjet i kilka fotek z niego





A tutaj to, co można było zobaczyć tego dnia wsiadając z w/w krzesła.




Ponieważ trochę już tę stację poznałem w pierwszy dzień pobytu tutaj, więc nie czekając długo urwałem się i popędziłem do Hochfügen mając w pamięci czarną trasę 6 chciałem ją przelecieć z samego rana, gdy była jeszcze w dobrym stanie, co też uczyniłem potem jeszcze niebieską z samej góry i ruszyłem w drogę powrotną zaliczając wszystko, co się dało i tak dzień upłyną mi do południa nie spotykając nikogo ze Skimaniaków.

W końcu popołudniem zjeżdżając na szybkiego łyka napoju energetycznego natknąłem się na Waldka tak na marginesie to chyba najwięcej z nim właśnie jeździłem licząc wszystkie stacje, długo się nie zastanawiając pomknęliśmy na sam szczyt.

O właśnie tu



Potem pojechaliśmy na czerwoną 3 moim zdaniem jedną z lepszych tras tam tyle, że leży ona po stronie Hochfügen, przy której znajduje się BMW xDrive, który to za namową Waldka zaliczyliśmy było to mój pierwszy zjazd na tyczkach filmu raczej nie zamieszczę, bo jak go widzę to do tej pory śmiać mi się chce, że tak można kaleczyć.

A tu ja z Waldkiem w gondolce Austyjak za kostkę czekolady cyknął nam fotkę



I jeszcze My




Po paru zjazdach udaliśmy się w drogę powrotną Waldek udał się na sjestę a ja no cóż dalej ogień, bo jeszcze parę tras zostało a czas uciekał niemiłosiernie. Udałem się w kierunku ośmioosobowego krzesła Schnee-Express i to chyba była najlepsza decyzja tego dnia, ponieważ znajduje się tam czerwona trasa nr8, która przechodzi w czarną nr8 i kończy się przy w/w krześle jest to trasa marzenie dosłownie jej szerokość, długość, nachyleni, ścianki tak jakby ją zrobili dla mnie mało się nie spu…………. na niej ze szczęścia, najlepsza trasa, jaką do tej pory jechałem nawet czarna 6 przy niej wypada blado i w ten oto sposób zleciał mi dzień czwarty.

A z ciekawostek to taki pajączek lub coś podobnego do pająka czeka na nas przy starcie czerwonej ósemki





Podsumowując w/w stacje narciarska jest ona dla mnie zacznie lepszą niż do tej pory widziane, trasy szerokie o różnym nachyleniu połączone wszelkimi rodzajami szerokich łączników, co pozwala na zjazd niezliczoną ilością wariantów. Zdecydowanie dla mnie wyróżnia się trasa nr8, reszta też nie gorsza każdy znajdzie tutaj coś dla siebie, posiada fajny łącznik "Z" który jakby łączy tam wszystko w jedna całość i zawsze z każdego praktycznie wyciągu można dostać się bez problemu do gondoli.
Stacja na tyle mnie pochłonęła, że nie zrobiłem tego dnia żadnej przerwy ledwie 4 fotki zrobiłem tutaj chce podziękować Tadeuszowi (tadek49) za udostępnienie zdjęć z tego dnia w celu napisania tej relacji.

A tak to wygląda na wykresie



I jeszcze dwa filmy praktycznie ukazujące to samo jeden zjazd na nartach drugi na desce czerwoną 5 przez łącznik "Z" do gondoli.





Cdn.

---

16599
piekny wynik
swietna relacja

---

To ja też coś dodam od siebie.
Poniżej przebieg pierwszych 2 z kawałkiem dni wg mnie.
Vimeo wolno przesyła dane, więc lepiej wcisnąć play, potem zaraz pauzę i poczekać żeby się zbuforowało. Dopiero wtedy można obejrzeć bez przycinania.
Filmik można sobie ściągnąć, ale trzeba być użytkownikiem Vimeo.
Filmik jest prywatny, hasło poniżej.

http://vimeo.com/39828482
Hasło: skimania


Ciąg dalszy czyli KO:( w drugiej rundzie nastąpi wkrótce .

Ps. tylko proszę nie czepiać się muzyki, tekst jest o zimie .

---

Fajnie to zmontowałeś, czekam na czarnego ninja.

---

Aha, jeszcze, jeśli komuś tnie się filmik na Vimeo, to wyłączcie HD, jakość jest w sumie taka sama, a nie tnie się tak.

---

Mayrhofen dzień piąty

Dzisiaj jedziemy do ostatniej stacji w dolinie Zillertal, którą warto odwiedzić przebywając tam, z tego, co pytałem jednym ta stacja leży innym nie, więc nie bardzo wiem, czego się mogę spodziewać. Jednym wyróżniającym się chwytem marketingowym, który działa dość intensywnie na wyobraźnie jest trasa czarna 18 "Harakiri" Penken, którą to miałem dopisać do swojego życiorysu.

A to ona



Ale po kolei żeby nie było, że tylko po to się tam jedzie, ponieważ w dniu poprzednim postawiłem stricte na jazdę solo tym razem miałem ochotę trochę poprzebywać z kolegami, ponieważ rzadko się widywaliśmy na trasach i tak oto nie oddzielając się od grupy ruszyliśmy z pod gondoli Horbergbahn krzesłem 8er Tappenalmbahn, koło niego rozciąga się trasa niebieska nr8 polana dobra do ćwiczeń jazdy na krawędzi, co też raz całą grupa uczyniliśmy z samego rana.

A taki widok rozciąga się po wysiadce z w/w krzesła



Daje się zauważyć dość fajne trasy czerwone w oddali widać też stacje początkową kolejki potwora 150er Tux, musze powiedzieć że jak ktoś nie miał do czynienia z czymś taki to robi wrażenie.



A to co się widzi po wysiadce z tej puszki (podlinkowałem do postu Tadeusza „tadek49” Zillertal Stumm 17.03.2012 - 24.03.2012 bo jak zwykle sam mało co zrobiłem zdjęć)




Jechałem nią chyba 3 razy i owszem robiła wrażenie dopóki nie zapakowali do niej kompletu narciarzy dla mnie to mało komfortowa jazda wygląda to jak sardynki w puszce poupychane już bardziej komfortowe są kanapy i gondole nawet te najstarsze, ale to moja subiektywna opinia może inni lubią taki ścisk. Plusem w tym wypadku jest to, że jedzie ona dość szybko, przez co dyskomfort nie trwa długo, dodatkowo panorama, która czeka na nas na górze i trasy niebieska 6 i czerwona 6 rekompensują w całości tą niedogodność. Niebieska szóstka jest chyba tam najlepszą trasą dla poczatkujących i nie tylko idealna do jazdy na krawędzi z pełną prędkością jest, bowiem bardzo szeroka i równo nachylona wszystko jest dobrze widoczne do samego końca, dodatkowo dla bardziej wymagających obok jest czerwona, 6 która w początkowej fazie pozwala na agresywniejszą jazdę wszystko to obsługuje sześcio osobowe krzesło. Trasy są na tyle dobre, że większość przedpołudnia z Marcinem i reszta grupy spędziliśmy tam na ćwiczeniach techniki. Drogę powrotnaą można zrobić na dwa sposoby kolejka lub trasa czerwona 16 Rastkogel Panoramaabfahrt moim zdaniem druga opcja jest bardziej interesująca z powodu jak sama nazwa tej trasy wskazuje rozciągającej się przepięknej panoramy niestety popołudniem jest to już dość ciężka trasa ze względu na tworzące się muldy.

I tak nam zleciał czas do przerwy, którą to zrobiliśmy sobie przy stacji gondolki.




Po południu miałem zaplanowane zaliczyć osławioną trasę 18 "Harakiri, lecz wcześniej udałem się z Marcinem na czerwoną 27 gdzie znajdował się slalom gigant tym razem bez nagrywania, po dwóch nieudanych próbach pobicia czasu Marcina (obydwie skończyły się glebą) przyszła trzecia pomyślałem połamie się, ale muszę go przejechać - no cóż czasem nie należy myśleć o łamaniu na nartach, bo i ta próba skończyła się glebą tyle tylko, że zamiast nogi złamałem nartę niby nic się nie stało, ale łydki w butach miałem siwe i trochę kolana bolały ten incydent tego dnia podciął mi skrzydła i do końca już tylko się ślizgałem po przeróżnych trasach w celu zobaczenia ośrodka a Harakiri musi poczekać do następnego razu.

A tak wygląda przysposobiony rocker w Head iSL



Podsumowując w/w stacje muszę przyznać, że ma ogromny potencjał I zróżnicowanie tras w dużej części nie byłem, ale na uwagę zasługuje tam trasa niebieska 6 bardzo przyjemna coś na wzór trasy 32 z Areny. Co mi się rzuciło w oczy to, że dość spora część tras czerwonych w tym ośrodku w innych mogłaby mieć spokojnie oznaczenie czarne jednym słowem ośrodek jest dość wymagający, co nie znaczy, że mniej zawansowani narciarze nie będą mieć alternatywy w postaci kilku niebieskich tras. Duża część ośrodka znajduje się w dolinie, z której na pobliskie szczyty rozchodzą się kolejki wygląda to trochę jak lejek, do którego wszystko się zlewa w jeden punkt ma to swoje plusy można korzystać z kilku kanap z tego samego miejsca bez zbytniego przemieszczania się. Stacja bardzo mi się podobała, ale muszę wrócić do niej w pełni sił, bo trochę tam zostało terenu nieodkrytego.

A tyle udało się mi przejechać na jednej złamanej narcie



I na koniec film ukazujący zjazd czerwoną 15a jak nie pomyliłem do kolejki 150 TUX i niebieska 6 do krzesła



Cdn.

---

Rafał pełna profeska!

---

Poniżej powód dla którego filmy z Penkena są tylko z poranka.

https://vimeo.com/39951280

To czarne na końcu to kask, który sfilmowała kamerka bo się przekręciła.

---

Rafał bez wątpienia powinnienś zostać nadwornym kronikarze Skimani. Czyta się jak dobry przewodnik z obrazkami na żywo!! SUPER.

---

WOW, upadek konkretny.

---

I tak jestem pełen podziwu dla Mariusza że przesiedział z tym ramieniem w knajpce do 16-tej od rana,
dopiero potem lekarza odwiedziliśmy gdzie postawili nieciekawą diagnozę.

---

To był jeden z gorszych "duchowo " moich dni na tym wyjeździe...

---

Dla mnie też byłby, ale pomogłeś mi wtedy dojechać do bazy, a potem na dół i to mnie wyprostowało. Jeszcze raz Dzięki. Co nas nie zabije, to nas wzmocni.

Do tej pory zastanawiam się dlaczego wydzwoniłem i wydaje mi się, że tam były takie grudki lodu i wjechałem sobie zewnętrzną (lewą) nartą pod wewnętrzną. Chyba...
Gdybym nie wystawił rąk, to ramie byłoby całe, ale szufladę miałbym do wymiany:).

Aha jeszcze, na filmie nie widać (za szybko), ale narta frunęła za mną tak jak na załączniku

---

Hintertuxer Gletscher dzień szósty replay

W końcu nastał dzień, w którym wszystko się kończy, my postanowiliśmy zakończyć go na Tux, ponieważ po ostatniej wizycie tam został niedosyt, który nie pozwoliłby nam wyjechać z tego pięknego regionu narciarsko w pełni zaspokojonym.

Poranek tego dnia przywitał nas piękną pogodą, a mnie dodatkowo po wczorajszych przeżyciach z łamaniem nart bólem kolan i łydek na szczęście nie na tyle mocnym żeby zrezygnować z wyjazdu, jednak po założeniu butów wiedziałem, że z szaleństwami mogę się pożegnać na jakiś czas a dzisiaj przede wszystkim będę zaspokajał swoją ciekawość poznawania i cieszenie oczu widokami.
Na początek postanowiliśmy prawie całą grupą wyjechać na szczyt gdzie mieliśmy rozpocząć ostatni dzień naszej przygody i tutaj zrobiliśmy sobie wspólne zdjęcie szkoda, że nie wpadliśmy na ten pomysł w pierwszy dzień byli by wszyscy.



A potem jazda w kierunku pośredniej stacji oczywiście nie tak od razu, bo pierwsze trzeba było nacieszyć oczy tym, czego mi tutaj ostatnim razem brakowało najlepiej pokaże na fotkach.





A tutaj widok na stację górną trasy wyglądają trochę jak zeskok skoczni narciarskich



Po drodze zaliczyłem orczyk i niebieską trasę koło niego nie urzekła mnie, tzn. początek fajny, ale ma za długie, wypłaszczenie i właściwie można pojechać na niej ½ trasy a reszta to zastanawianie się czy dojedzie się do końca, urzekł mnie za to widok rozciągający się po wysiadce z tego orczyka.




Zjeżdżając w kierunku pośredniej stacji zobaczyłem, że za górką widoczną ze szczytu znajduje się jeszcze kilka orczyków i nawet jedno dwuosobowe krzesełko postanowiłem tam zajrzeć na chwilkę i odkryłem, że znajdują się tam jedne z lepszych tras czerwona 11 i niebieska, 12 co prawda przy orczykach, ale za to nikogo tam nie ma, co też wykorzystałem i parę razy dałem upust swoim rządzą dodatkowo jest jeszcze trasa czarna 11b, której też wcześniej nie widziałem a można na niej nieźle pocisnąć wszystkie te trasy nie są specjalnie długie, przez co trochę nudne.

Po kilku rundach na orczykach łydki nie wytrzymały i postanowiłem zwieźć się w dół czerwoną, 2 co tu o niej napisać nie dużo można, bo niema dla niej alternatywy w początkowej fazie i ma kilka wąskich przesmyków jedyne, co mogę doradzić to w końcówce lepiej odbić z niej na czerwoną 2a nie będzie trzeba jechać wąską dojazdówką.

Tak pośmigaliśmy do czternastej i chyba wszystkim to wystarczyło lub zmęczenie nas dopadło, bo postanowiliśmy zakończyć tydzień w dolinie Zilleretal.

A tak wyglądało większość dnia.





Stacja ta jak dla mnie w sezonie wypada bardzo blado na tle innych w tym rejonie, trasami, na których można poszaleć to czerwona 5 po drugie stronie góry nieujęta w opisie i te, które już wymieniłem czerwona 11 niebieski 12 i czarna 11b reszta tras to z musu trzeba jechać, bo nie ma dla nich alternatyw i z reguły są najbardziej zatłoczone na dole jest, co prawda trasa niebieska, 17 ale taka nijaka płaski początek ścianka i znów płasko dodatkowo orczyki wiadomo na lodowcu muszą być, ale czy po to tam jedziemy? Jednym słowem tam można jechać jak już nie ma warunków w innych stacjach, w innym przypadku lepiej wybrać coś z wcześniej opisywanych.

ostatni wykres z mojego pobytu tutaj



a tyle wyszło za 6 dni 61,687 vm 159 wyciągów 447 km


Podsumowując stacje narciarskie tutaj opisane dla mnie numerem jeden jest Hochzillertal połączony z Hochfügen, bo trochę nie na miejscu jest je dzielić i na nie przeznaczyłbym 3 dni z następnego wyjazdu gdybym miał wybór, drugie miejsce u mnie to Mayrhofen i tutaj 2 dni, trzecie Zillertal Arena również dwa dni, czwarte Tux jeden dzień, ale jakbym nie miał alternatywy.

Wszystko, co opisałem w tych relacjach jest moja subiektywną opinią, więc nie każdemu musi odpowiadać jednakże ja to tak widzę po pierwszej wizycie w tamtym rejonie.

Na koniec film z pozdrowieniami dla wszystkich Skimaniaków



The End

---

http://www.youtube.com/watch?v=xw_OEU2U4W8

---