No i jak obiecywałem przyszedł czas na opis co robiłem we Francji w dniach, jak w tytule.
A co robiłem: jeździłem, jadłem, piłem i spałem, jeździłem, jadłem, piłem i spałem i tak przez sześć dni. Czyli jak widzicie i niektórzy forumowicze to określają: nuda, nuda, nuda.
Ale po kolei.

Cz I

Wyjechaliśmy w piątek 23 marca o godzinie 11 z Katowic. Środek transportu Renault Trafic, skład osobowy 8 sztuk (5 żeńskich osobników i 3 sztuki męskie). Czyli jak widzicie, znowu w mniejszości płeć słabsza. Droga do granicy niemieckiej spokojna, jeden postój na małą przegryzkę i dalej w stronę noclegu w okolicach Baden-Baden. Nocleg w Gasthofie prowadzonym przez załogę czeską (dokładnie cały personel to młodzież czeska). Na kolację piwka i deska sero/wędlinowa, bo na coś konkretniejszego było za późno. Rano śniadanko i jedziom dalej przez Szwajcarię do Francji. Przed wjazdem do góry na dole w Aime zakupy serowo/winno/rybne, bo na górze ceny o wiele wyższe. Na miejscu meldujemy się o godzinie 16 (sobota). Odbiór kluczy i karnetów w recepcji wioski.


Jak widzicie, miejsce bytowania to domki w formie bliźniaków na różnych poziomach.
Po wymianie domku (pierwszy nieposprzątany, zepsuta zmywarka i jeszcze parę niespodzianek) - trzeba je dokładnie przeglądnąć przed odbiorem, zadokowaliśmy w domku położonym bardzo wysoko na stoku (2070 m/npm).

Po obiado/kolacji, przystąpiliśmy do degustacji win zakupionych na dole (pierwszy wieczór na biało - dla zainteresowanych Chablis i Burgund, od producentów, nie zlewany), przegryzanych lokalnymi specjałami i przywiezionymi z PL.

No i nastała niedziela - pierwszy dzionek nartowania. Meldujemy się o 9.00 przed wyciągiem (francuzi późno zaczynają). Jazda do góry i taki widok się roztacza z okolicznych szczytów na miejscowość.

Jak widzicie La Plagne składa się z paru różnych wiosek położonych na różnych poziomach, skomunikowanych ze sobą trasami i wyciągami narciarskimi i tzw.teletubisiami (nazwa własna), czyli wyciągami do poruszania się między dołem wioski a górą. Jeżdżą tak gdzieś do 22.
I jeszcze parę widoczków z miejscowości i najbliższej okolicy:




Przeważają wyciągi krzesełkowe, na wyższe partie gondole, ale i trafiają się na łączkach talerze.

I jeszcze jeden widoczek.

Trasy w La Plagne są szerokie, zróżnicowane od bardzo łatwych płaskich (niebieskie na pograniczu zielonych), przez czerwone do czarnych. Czarne trasy są nieprzygotowywane (Natur). O tej porze roku do 11 - 12 na wysokości od 1200 do 2300 spokojnie jeździ się twardym, ale nie lodzie, później gorzej, śnieg się topi. W czasie mojego pobytu na 1200 m.p.m było i + 20 st., ale że stoki północne, to nie ma problemu z utrzymaniem tras, gdyż w nocy temp. spada poniżej zera.


Wyciągi, jak pisałem od 9.00 do spokojnie 17.00 - jako powrotne do domów. Karnety 6 dniowe bezpłciowe i nie imienne, bezpłciowe, można jeździć na zmianę (np. jak sie ma małe dzieci _ Michał z Krak info dla Ciebie).
Tyle by było na pierwszą część.
Cdn.... :

---

Nie bardzo rozumiem ten znak zapytania na końcu

CDN ma być

I jak najwięcej szczegółów około narciarskich (logistyka itp). Francja jest dla mnie póki co obca, z wielką chęcią poczytam


pzdr

misal

P.S. Dałbym like'a na fejsa ale moi znajomi fotek nie obejrzą

---

Francja ech .... najlepsze słońce i najlepszy śnieg, tylko ten dojazda . Dzięki za fotki.

---

A co tam wojna była

To leje po bombach na zdjęciu nr6

Kiedy cdn?

---

Dzięki dla Wszystkich za zainteresowanie tym nudnym tematem. Post trochę zmodyfikowałem.
Na temat logistyki i innych takich tematów ogólnych (kosztowych) w podsumowaniu będzie.
Przekonaliście mnie do tego by zrobić drugą część.
Jak mi palce i głowa pozwoli wieczorem dalej.

---

Zaraz zaraz jesteśmy przy niedzieli to brakuje mi jeszcze 5 części a nie jednej

---

Rafek, pięciu nie będzie, gdyż ten rejon składa się z dwóch ośrodków: La Plagne i Les Arc. Bez sensu byłoby rozpisywać się i zajmować miejsce na serwerze.

CDNastępuje

Cz. II

Jak napisałem wcześniej na początek (dwa dni) jeździliśmy w La Plagne z której to miejscowości (średnio 2000 m.n.pm) można zjeżdżać do innych na wysokość ok. 1200 m.npm. max.
Są to: Montalbert, Champagny, Montchavin, Les Coches.

Zjazdy do tych miejscowości są atrakcyjne z powodu małej ilości ludzi na trasach oraz ich długości, bywa i 10 km. Dłuższa w Les Arc, ale to ina opowieść.
Rano, jak pisałem stan tras superowy.
A po drodze są takie widoki:

to co widać w tle (najwyższe) to Mont Blanc
albo takie

Również zmienia się charakter tras. Z wysokogórskich (otwarte hale, właściwie bez drzew, nagie skały) jeździmy wśród drzew iglastych (zdrowych-brak kwaśnych deszczy). Trasy, jak pisałem szerokie, z ewentualnymi odcinkami typowo nartostradowymi.


Również, można znaleźć super tereny dla skitouringu:

W bardzo ciekawo widokowych miejscach na trasach zrobione są punkty widokowe, przygotowane do oglądania aktywnego (mapki) oraz do popasu (stoły, ławy):

Np. tutaj: po lewej najwyższy ponownie M.Blanc, dalej w prawo dolina Aosty (Włochy) itd...

A, jak patrzymy sobie w stronę La Plagne, to widzimy to:

W drodze powrotnej z Montalberta posłuchałem pewnej osoby, która zgłosiła akces jazdy trawersem i niestety kosztowało mnie to oczekiwanie 30 minutowe na różnych osobników z grupy. No cóż, działając w roli przewodnika, w pewnym momencie trzeba dać się niektórym wykazać


I wreszcie z powrotem w La Plagne

Na dziś starczy.
CDN.... ?

---

Czekamy na CD

---

No, nastał spokój w domu, czyli wracamy do Francji.
Część III

Po przedstawieniu Wam La Plagne i okolicznych terenów, dziś zajmiemy się najwyższą jej częścią, czyli lodowcem.
Tak, również w La Plagne jest lodowiec. Mały, bo mały, ale fajny, gdyż oprócz trzech tras niebieskiej, czerwonej i czarnej, znajduje się również grota lodowa z rzeźbami lodowymi i klimatyczna knajpka.
Lodowiec nazywa się Glacier de Chiaupe i jeździ się się na wysokości ok 3000-3170 m.npm.

Dojeżdża się na niego z Roche de Mio (2700 m.npm.) kolejką gondolową dwuetapową, starego typu (Poma) na 6 osób ściśniętych, jak sardynki, a przy niezłym słonku i temperaturze, olej sam się produkuje.

Zjazd z lodowca można przeprowadzić dwoma szlakami: trasą czerwoną (la combe), na którą dostajemy się fajnym 2 osobowym krzesłem (jak na Goryczkowej), ale przy takiej ekspozycji jazdy, że dech zapiera (ok. 200 m. przepaść). Naprawdę jest to wyciąg dla odpornych ludzi. Druga trasa to czarna (la chlaupe), którymi dojeżdżamy do stacji pośredniej kolejki i wracamy z powrotem na Roche de Mio. Oczywiście, jest również inna droga powrotu, na około, również czarna, ale niestety, jak pisałem większość czarnych tras w tym czasie była pozamykana, a nie mam natury ryzykanta i nie jeźdźę na własną odpowiedzialność po kamcorach, trawie i płatach śniegu.
Teraz trochę wspomnień zdjęciowych, dla wzrokowców:


Trasa czerwona, tam też ratraka się raczej nie uświadczy.

Widok na stację kolejki i płat lodowca.
A teraz parę fotek z groty. Co do wysokości na której się ona znajduje, to są sprzeczne dane. Wewnątrz jest znaczek z wysokością 3250 m. a jak widzieliście wyżej tablica z oznaczeniem 3170 m. I bądź tu mądry. Ale to Francja.



Na lodowcu jest również fajna knajpka.


A tak się wraca z lodowca.




Jak widzicie, jest gdzie pojeźdźić, pooglądać i pojeść.

CDN..... ?

---