Raceman pisze:
Technika kompensacji urodziła się wraz z nartami carvingowymi i nie wiem czy to nie było w Polsce (a chyba na pewno było) tzw. przejście w skręcie przez " niskie nogi ". Głośno owego czasu o tym pisał magazyn NTN chyba 2000/2001 ale nie stawiam głowy za podanie sezonu. Ponoć nikt aż tak "wyraźnie" nie jeździł kompensacją na nartach carvingowych jak nasi. Teraz "pompujących" na stokach jest jak by mniej lub wcale się nie widuje.
Myślę że odciążenie przez kompensację pojawiło się tak ze 35-40 lat wcześniej niż piszesz.
. To przecież podstawowy element jazdy na muldach, tym samym ówczesnej techniki zawodniczej. W końcu nieutwardzona trasa slalomu już po kilku przejazdach składała się w kolejnych rynien i garbów. Jedyny skuteczny sposób to było "połykanie" muldy między bramkami właśnie przez kompensację. A NTN jak zwykle odkrywa amerykę...mobilnie z Xperia
W skrócie chodzi mi o to żeby dążyć do stanu narciarza uniwersalnego,który da sobie radę i na ostrym padaku i na nie przygotowanej trasie,bo poza boiskiem to jest zupełnie inna bajka 
Połączenie śmigu+NW i jest już OK....a co do kondycji to już nie raz się przekonałem że ważniejsza jest technika,bo owszem siłą nadrobisz pewne nie dociągnięcia,ale nikt nie ma betonowych nóg na cały dzień.Wiele razy spotykam na stoku seniorów w wieku ok 70-80 lat tak na oko(mam rodziców w tym wieku) więc jakaś skala jest i niektórych spotykam na parkingu na dole ok godz.17 pakujących się do auta z gratami narciarskimi...a jak jeżdzą na stoku to chwilami staję z podziwu....prawie cały czas śmig...bo tego się nauczyli za młodych lat i jak pięknie wiwijają na zniszczonych już popołudniowych trasach.Niestety era narty taliowanej "wyprodukowała" sporą ilość "tramwajarzy" do których po części ja też należę i pójscie na łatwiznę że narta skręci za mnie sama jest złą drogą.
?