Na żółwia zachorowałem po tym jak jeden Niemiec (Austryjak?) wjechał we mnie na stoku a ja przewrócony przez niego wyrżnąłem swoim łbem (w kasku) w łeb gościa stojącego przy trasie rozbijając mu łuk brwiowy i obijając twarz jednym strzałem bardziej niż Kliczko Adamkowi 243ciosami. Po sezonie w żółwiku napisałem list do Św.Mikołaja i ten równiacha przyniósł na święta żółwie moim córką i żonie. W sumie to się one nie przydają i oby tak było niemniej córka starsza już doceniła raz przy glebie i drugi raz jak na Moltku wjechał w nią niemiecki snołbordzista. To trochę jest jak ubezpieczenie - płacisz za coś z czego nigdy niechciałbyś skorzystać. Z drugiej strony to fajna rzecz jest, kolejny gadżet do swiątyni, kolejna rzecz do powieszenia z namaszczeniem, do wyjęcia przed sezonem, takie trochę kolekcjonerstwo, a że przy okazji zwiększa bezpieczeństwo
więc co byśmy nie kupili to zawsze znajdzie sie coś, co niema ochrony i właśnie to sie uszkodzi złośliwość losu.
.
